The IMRALI POST - Τεύχος 4, 13.3.22 - Μέρος 2

Εκθέσεις για τις φυλακές

Οι συγγενείς των κρατουμένων ζητούν τη δημιουργία ανεξάρτητης επιτροπής για επίσκεψη στις φυλακές

Amed | 3 Μαρτίου 2022

Η παράσταση διαμαρτυρίας των οικογενειών, που ξεκίνησε στον Δικηγορικό Σύλλογο Amed για τους άρρωστους κρατούμενους και γενικά τους κρατούμενους που δεν αποφυλακίζονται παρά το γεγονός ότι έχουν συμπληρώσει το χρόνο φυλάκισής τους, εισήλθε στην 108η ημέρα της. Οι οικογένειες εξέφρασαν τα αιτήματά τους μπροστά από το δικαστικό μέγαρο στο Amed (Diyarbakir) την Πέμπτη.

Η Ομοσπονδία Νομικών Ενώσεων Αλληλεγγύης για Οικογένειες Κρατουμένων και Καταδίκων (MED TUHADFED), ο Bünyamin Şeker, συμπρόεδρος της Ένωσης Δικηγόρων για την Ελευθερία (ÖHD) και ορισμένοι δικηγόροι ήρθαν στο δικαστήριο για να στηρίξουν τις οικογένειες, ενώ σε μέλη του Συνδέσμου Γυναικών Rosa δεν επετράπη να παραστούν στην εκδήλωση.

«Δεν θέλουμε θανάτους στις φυλακές»

Η Reşahat Ada, συγγενής ενός κρατούμενου, είπε ότι ήθελαν να σταματήσει η καταπίεση στις φυλακές. «Δεν θέλουμε να παραλάβουμε τα πτώματα των παιδιών μας. Θέλουμε να απελευθερωθούν επιτέλους οι κρατούμενοι που είναι στη φυλακή 28-30 χρόνια. Θέλουμε ειρήνη, δικαιοσύνη, ανθρωπιά και ισότητα», είπε η Ada.

Η Ada κάλεσε όλα τα πολιτικά κόμματα να σταθούν δίπλα τους, λέγοντας: «Τερματίστε την καταπίεση και τη βία. Δεν δεχόμαστε αυτή την καταπίεση. Περνάμε μεγάλες δυσκολίες. Αρκετά πια. Οι πατέρες και τα αδέρφια τους πέθαναν πριν προλάβουν να τους δουν. Απελευθερώστε τους κρατούμενους. Θα υποβάλουμε αιτήσεις σε όλους τους κρατικούς φορείς. Θέλουμε δικαιώματα, νόμο και δικαιοσύνη».

«Θα είμαστε παντού»

«Εφαρμόστε τους νόμους σας. Χρόνια περιμένουμε τα αδέρφια, τους πατεράδες, τις θείες και τα παιδιά μας. Τους στηρίζουμε. Θα είμαστε σε δημόσιους χώρους μέχρι να εφαρμοστούν οι νόμοι. Θα είμαστε παντού. Συγκρότηση ανεξάρτητης επιτροπής και αποστολή της στις φυλακές. Εξετάστε επί τόπου», είπε η Inci Güler, συγγενής άλλου κρατουμένου.

«Τα παιδιά μας είναι στα πρόθυρα του θανάτου. Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των παιδιών μας που είναι άρρωστα. Ας τους περιθάλψουμε», είπε η Nazime Boltan, συγγενής ενός κρατουμένου. Η Boltan επέκρινε το γεγονός ότι τα παιδιά τους κρατούνται σε φυλακές μακριά τους. «Οδηγούμε 24 ώρες για μια επίσκεψη μισής ώρας. Δεν έχω δει το παιδί μου εδώ και 5 χρόνια. Πού είναι τα δικαιώματα και οι νόμοι; Να είστε δίκαιοι»

Μέλη του Συλλόγου Γυναικών Rosa που βρίσκονταν κάτω από τον αστυνομικό αποκλεισμό στήριξαν τις οικογένειες φωνάζοντας συνθήματα.

548 μωρά και νήπια φυλακίστηκαν με τις μητέρες τους στην Τουρκία

Τουρκία | 4 Μαρτίου 2022

Ένα μέλος μιας ομάδας ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επικεντρώνεται στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων στις τουρκικές φυλακές μίλησε στο ειδησεογραφικό σάιτ Duvar για την κατάσταση γύρω από τις γυναίκες κρατούμενες και τα παιδιά τους πίσω από τα κάγκελα.

Όπως αναφέρει το Duvar, υπάρχουν επί του παρόντος 548 παιδιά ηλικίας από νεογέννητα έως 6 ετών, τα οποία αναγκάζονται να μείνουν με τις μητέρες τους στις τουρκικές φυλακές. Η Gamze Yentür από την ομάδα ανθρωπίνων δικαιωμάτων «Görülmüstür» υπογράμμισε ότι «Τα πρώτα έξι χρόνια στη ζωή ενός παιδιού είναι εξαιρετικά κρίσιμα όσον αφορά τις αναπτυξιακές επιπτώσεις που θα έχει αυτή η περίοδος σε ολόκληρη τη ζωή του».

Ερωτηθείσα εάν τα μικρά παιδιά είχαν τα δικά τους κρεβάτια στις φυλακές, απάντησε: «Όχι. Και δεν μπορούν να έχουν τα δικά τους γεύματα. Ωστόσο, οι ειδικοί συμβουλεύουν ότι τα παιδιά θα πρέπει να μπορούν να κοιμούνται στο κρεβάτι τους μετά τους πρώτους τρεις μήνες. Η εξάρτησή τους κατά τη διάρκεια του ύπνου από ένα άλλο άτομο ή ένα συγκεκριμένο αντικείμενο επηρεάζει την ποιότητα του ύπνου και τη διαδικασία μάθησης κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τα παιδιά που μένουν με τις μητέρες τους στη φυλακή πρέπει να μοιράζονται ένα μονό κρεβάτι. Όσο για το θέμα της διατροφής, αυτό είναι κρίσιμο ειδικά για τα παιδιά στις φάσεις της σωματικής τους ανάπτυξης. Ωστόσο, τα παιδιά στη φυλακή σερβίρονται μόνο αυτά που παίρνουν οι μητέρες τους. Αν και υπάρχει νομικό πλαίσιο που το ρυθμίζει, δεν εφαρμόζεται (...) Οι αρχές απλώς παραβιάζουν τους δικούς τους νόμους. Ακόμη και στις περιπτώσεις που παρέχεται γάλα, είναι μόνο ένα λίτρο την εβδομάδα, κάτι που δεν είναι αποδεκτό. Η τροφή για τη μητέρα είναι εξίσου σημαντική καθώς υποτίθεται ότι πρέπει να αναθρέψει το μωρό της. Και οι δύο αναμένεται να προσαρμοστούν στον υποσιτισμό».

Σχετικά με τα προβλήματα που αφορούν την πρόσβαση στον έξω κόσμο, η Yentür είπε: «Πολλά παιδιά δεν έχουν πρόσβαση. Γίνεται δυνατό μόνο αν υπάρχουν συγγενείς που μπορούν να τους βγάλουν. Και τότε, μερικά παιδιά μπορεί να αρχίσουν να έχουν αρνητική αντίληψη για τη φυλακή και τους κρατούμενους αφού συναντήσουν τον έξω κόσμο και μπορεί να επιδιώξουν να ζήσουν σε αυτόν τον κόσμο. Τα παιδιά που διχάζονται ανάμεσα στους δύο κόσμους υποφέρουν ψυχολογικά. Γίνονται νευρικά και επιθετικά. Από την άλλη, εκείνα τα παιδιά που δεν μπορούν να κοινωνικοποιηθούν έχουν λιγότερη εμπειρία από άλλα παιδιά ίδιας ηλικίας. Αυτό είναι πιθανό να τους κάνει πιο ευάλωτους στην κακοποίηση στον έξω κόσμο».

Ερωτηθείσα σχετικά με τη διαθεσιμότητα παιχνιδιών για παιδιά στη φυλακή, η Yentür είπε: «Τα παιχνίδια είναι απαραίτητα αντικείμενα στην ανάπτυξη των παιδιών. Τα παιχνίδια και τα αντικείμενα τέχνης είναι σημαντικά για τη γνωστική, συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη, καθώς και για την ανάπτυξη των επικοινωνιακών δεξιοτήτων και των λεπτών και αδρών κινητικών δεξιοτήτων. Αυτά είναι τα μέσα με τα οποία εκφράζεται και αναπτύσσεται η δημιουργικότητα των παιδιών. Τα ανέκφραστα συναισθήματα, τα ανείπωτα λόγια και οι πολλές ανάγκες βρίσκουν διέξοδο μέσα από αυτά.

Δεν υπάρχουν κέντρα παιδικής μέριμνας στα περισσότερα σωφρονιστικά ιδρύματα και, ακόμη και σε αυτά που έχουν κέντρα, υπάρχει ένα τραγικό χρονικό όριο δύο ωρών. Δεν επιτρέπουν παιχνίδια ούτε στα κέντρα. Το ακόμη χειρότερο, τα παιδιά πρέπει να παίζουν μόνα τους καθώς δεν έχουν συντρόφους ή απλώς παίζουν με ενήλικες. Τα παιδιά που δεν μπορούν να παίξουν με άλλα παιδιά δεν μπορούν να μάθουν πώς να μοιράζονται».

Η Yentür παρουσίασε επίσης την περίπτωση της Rabia Bıyıklı, μιας πολιτικής κρατούμενης, η οποία αναγκάστηκε να γεννήσει με τα χέρια της δεμένα με χειροπέδες: «Η Rabia Bıyıklı, η οποία είχε αναγκαστεί να γεννήσει στο νοσοκομείο με χειροπέδες, παρά τις έντονες αντιρρήσεις του γιατρού, μεταφέρθηκε με το μωρό της σε μια φυλακή 450 χλμ., στριμωγμένη σε ένα όχημα με το όνομα «φέρετρο», με τη χειρουργική της τομή ακόμα απεριποίητη. Ο γιατρός της φυλακής είχε δώσει έκθεση έγκρισης για τη μεταφορά χωρίς καν να εξετάσει αυτήν και το μωρό της».

Τριπλασιάστηκαν οι λογαριασμοί ρεύματος και στις φυλακές της Τουρκίας

Elbistan | 7 Μαρτίου 2022

Ο σκιτσογράφος Ahmet Bilge κινήθηκε νομικά κατά του λογαριασμού ρεύματος των 200 λιρών που στάλθηκε στη φυλακή όπου κρατείται ως κατάδικος.

Με τα σχέδιά του να δημοσιεύονται κατά καιρούς από την ιστοσελίδα bianet, ο Ahmet Bilge βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα για 27 χρόνια. Αυτή τη στιγμή κρατείται στις Κλειστές Φυλακές Τύπου Ε του Elbistan στο Maraş. Στην τελευταία του επιστολή προς την Bianet, ο Bilge έγραψε ότι ο λογαριασμός ηλεκτρικού ρεύματος που στάλθηκε στην πτέρυγα του έχει σχεδόν τριπλασιαστεί:

«Ο λογαριασμός ρεύματος που στάλθηκε στο δωμάτιό μας - όπου μένουμε ως τέσσερις φίλοι - έχει τριπλασιαστεί σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα. Ήταν γύρω στις 80 λίρες πριν από την αύξηση της τιμής. Αυτή τη φορά, ο λογαριασμός είναι 200 ​​λίρες. Είπαμε στον αρμόδιο υπάλληλο ότι δεν πρέπει να κοστίζει τόσο ακριβά. Ο αξιωματούχος είπε ότι η φυλακή είναι εγγεγραμμένη ως επιχείρηση και το τιμολόγιο καθορίζεται ανάλογα.

«Αν και δεν θα έπρεπε να χρεώνουν τους κρατούμενους για ηλεκτρικό ρεύμα, τώρα υπόκεινται σε τιμολόγιο ως επιχειρηματικά υποκείμενα. Φυσικά, προσφύγαμε στο δικαστήριο. Ακόμη και αάν οι κρατούμενοι θεωρούνται ως επιχειρηματικές ανησυχίες, δεν είμαστε ούτε ιδιοκτήτες ούτε χειριστές επιχείρησης. Θα δούμε τι θα βγει...»

Μιλώντας στην Bianet, ο δικηγόρος Ayşegül Çağatay ανέφερε ότι οι φυλακές έχουν την ιδιότητα των δημόσιων ιδρυμάτων, αλλά οι κρατούμενοι θεωρούνται πελάτες, παρά το γεγονός αυτό. Παρόλο που υποτίθεται ότι καλύπτονται βασικές ανάγκες όπως νερό και ρεύμα, αυτές προσφέρονται στους κρατούμενους έναντι αμοιβής και σε ορισμένους κρατούμενους δεν δίνονται καν πιάτα﮲ τους πωλούνται επίσης καρέκλες και γραφεία.

Σχετικά με τις αντιρρήσεις, ο Çağatay είπε ότι καθώς δεν υπάρχει γκισέ καταχωρημένο στο όνομα του κρατούμενου, μπορεί να υποβάλει αίτηση στη διοίκηση και να γράψει μια αναφορά για να σταλεί στο σχετικό ίδρυμα.

Από το 2022, εισήχθη διαβαθμισμένος δασμός στην Τουρκία. Η κατανάλωση έως και 150 κιλοβατώρες άρχισε να υπολογίζεται με βάση το 50 τοις εκατό και η κατανάλωση μεγαλύτερη από αυτήν άρχισε να υπολογίζεται με βάση ένα αυξημένο τιμολόγιο 127 τοις εκατό. Από τις αρχές Φεβρουαρίου, το όριο αυτό αυξήθηκε από 150 σε 220 κιλοβατώρες. Από την 1η Μαρτίου, ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) που επιβάλλεται στη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας στα νοικοκυριά και στην αγροτική άρδευση μειώθηκε από 18 σε 8%. Το νομοθετικό τιμολόγιο στα νοικοκυριά έχει επίσης αυξηθεί σε 8 κιλοβατώρες ημερησίως και σε 240 κιλοβατώρες μηνιαίως.

Απεργοί πείνας στη φυλακή του Mardin αναγκάστηκαν να παρακολουθήσουν θρησκευτικά μαθήματα

Mardin | 8 Μαρτίου 2022

Οι πολιτικοί κρατούμενοι, που πραγματοποιούν απεργία πείνας στις Κλειστές Φυλακές Τύπου Ε του Mardin από τις 21 Φεβρουαρίου, συνεχίζουν να αποτελούν στόχο αυθαίρετων και συστηματικών παραβιάσεων δικαιωμάτων.

Η απεργία πείνας, που διεξάγεται μέχρι στιγμής [εκ περιτροπής] για πέντε ημέρες από διαφορετικές ομάδες κρατουμένων, θα συνεχιστεί πλέον από κάθε ομάδα για 10 ημέρες. Την 16η ημέρα της διαμαρτυρίας ανέλαβαν την απεργία πείνας ο Osman Akbaş, ο Halil Bergin και ο Mehmet Çiftçi, ο οποίος είναι χωρίς χέρι και πόδι.

Στις 25 Φεβρουαρίου, ένας κρατούμενος ονόματι Ilhami Işçi μεταφέρθηκε στην κλειστή φυλακή τύπου Ε του Islahiye χωρίς καμία δικαιολογία και στις 7 Μαρτίου ένας κρατούμενος, ονόματι Serhat Doğan, απελάθηκε στις Κλειστές Φυλακές Υψηλής Ασφάλειας του Erzurum, πάλι χωρίς καμία δικαιολογία.

Το απόγευμα της Δευτέρας, 7 Μαρτίου, η διοίκηση των φυλακών έκανε κάποιες παραχωρήσεις στους κρατούμενους που έκαναν απεργία πείνας. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έδωσαν οι δικηγόροι, η διοίκηση των φυλακών αποδέχτηκε τη μεταφορά ασθενών κρατουμένων στο νοσοκομείο και την εγκατάλειψη της σωματικής έρευνας με πλήρη απογύμνωση [του κρατούμενου].

Ο κρατούμενος Mehmet Şirin Acar κάλεσε τον κόσμο να στηρίξει τους απεργούς πείνας και τα αιτήματά τους σε επιστολή που έστειλε στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Δικηγορικού Συλλόγου του Mardin. Η επιστολή ανέφερε: «Παρότι έχουν εκτίσει την ποινή τους, οι κρατούμενοι δεν απελευθερώνονται και η αποφυλάκισή τους αναβάλλεται για ψευδείς λόγους. Επειδή δεν παρακολουθούμε εκδηλώσεις όπως θρησκευτικά μαθήματα, πήραμε ποινές από τη διοίκηση σημειώσεις για τη συμπεριφορά μας, αν και αυτό αντίκειται στην έννοια του κοσμικού κράτους. Στην πραγματικότητα είμαστε αναγκασμένοι να παρακολουθούμε μαθήματα θρησκευτικών. Με αυτή την προσέγγιση, αναγκαζόμαστε να πάμε σε ψυχολόγο και μας αντιμετωπίζουν ως εγκληματίες. Πολλοί από τους φίλους μας έχουν χρόνιες παθήσεις. Δεδομένου ότι δεν δεχόμαστε μια απάνθρωπη πρακτική, όπως η στοματική έρευνα, οι παραπομπές μας στο νοσοκομείο μπλοκάρονται. Οι οδοντιατρικές μας θεραπείες είναι μπλοκαρισμένες. Έχουμε δικαίωμα επίσκεψης 1,5 ώρας. Αυτός ο χρόνος περιορίζεται στο κατώτατο όριο των 40 λεπτών. Δεν μπορούμε να συναντήσουμε τους δικηγόρους μας. Δεν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις δραστηριότητες στον κοινόχρηστο χώρο. Ξεκινούν ομαδικές έρευνες και επιβάλλονται συλλογικές ποινές χωρίς ουσιαστικό λόγο. Η εφημερίδα Yeni Yaşam και άλλα περιοδικά δε μας παραδίδονται. Πρέπει να κοιμόμαστε στο πάτωμα, 4-5 άτομα σε κάθε κελί. Τα δικαιώματα κοινωνικής μας δραστηριότητας είναι περιορισμένα».

Ο Acar απαρίθμησε τα αιτήματα των κρατουμένων ως εξής: «Τερματισμός παραπομπών σε νοσοκομεία και στοματικές έρευνες, παροχή οδοντιατρικών υπηρεσιών, κατοχύρωση του δικαιώματος κοινωνικής δραστηριότητας και ώρες επίσκεψης, παροχή υγιεινού περιβάλλοντος για συναντήσεις με δικηγόρους, παροχή καθαρών εσωρούχων, παντόφλες, πετσέτες και χαρτικά από έξω. Παροχή ιατρικών προμηθειών, τερματισμός της στοματικής έρευνας, κατάργηση των ομαδικών ερευνών και ποινών, παράδοση εφημερίδων και περιοδικών, επίλυση του προβλήματος του κουρέα, να επιτρέπονται τα τηλεοπτικά κανάλια της αντιπολίτευσης και άνοιγμα νέας πτέρυγας για όσους κοιμούνται στο πάτωμα».

Γιατρός και στρατιώτες βασανίζουν κρατούμενο στο κρατικό νοσοκομείο της Σμύρνης

Σμύρνη | 9 Μαρτίου 2022

Ο Latif Mollaahmetoğlu είναι κρατούμενος στη φυλακή Νο. 2 Τύπου F της Σμύρνης. Υποβλήθηκε σε εξέταση με χειροπέδες στο Κρατικό Νοσοκομείο Yeşilyurt στις 4 Μαρτίου. Ο Mollaahmetoğlu παραπονέθηκε για πόνο στο στομάχι.

Ο Mollaahmetoğlu αποκάλυψε ότι υποβλήθηκε σε βασανιστήρια και κακομεταχείριση σε τηλεφωνική επικοινωνία με την αδερφή του Dilan Mollaahmetoğlu την Κυριακή, 6 Μαρτίου.

Ο κρατούμενος δήλωσε ότι αντέδρασε στους γιατρούς λέγοντας ότι «η εξέταση με χειροπέδες είναι αντίθετη με το νόμο, έχω δικαίωμα να εξεταστώ χωρίς χειροπέδες», αλλά ότι οι γιατροί έδειξαν «εχθρική» στάση. Σύμφωνα με την Dilan Mollaahmetoğlu, αφού ο γιατρός τον υπέβαλε σε εξέταση με χειροπέδες με εχθρικό τρόπο, είπε στους στρατιώτες: «Γιατί τον φέρατε εδώ, πάρτε τον».

Η Dilan Mollaahmetoğlu είπε ότι οι στρατιώτες προσπάθησαν να βγάλουν τον κρατούμενο από το νοσοκομείο με τη συνεργασία του γιατρού και ο αδερφός της τους είπε: «Ήρθα εδώ για εξέταση. Θέλω να με εξετάσουν, πονάει πολύ το στομάχι μου».

Βασανιστήρια στο Νοσοκομείο

Η Dilan Mollaahmetoğlu είπε ότι ο κρατούμενος που βγήκε βίαια από το δωμάτιο του νοσοκομείου απειλήθηκε από τους στρατιώτες, με τα εξής λόγια: «αν φωνάξει συνθήματα θα τον σκοτώσουμε». Δήλωσε: «Τέσσερις στρατιώτες επιτέθηκαν στον αδελφό μου και τον βασάνισαν. Πήραν τον αδερφό μου από την έξοδο κινδύνου και εκεί τον χτύπησα. Ήταν τέσσερις στρατιώτες και ένας κρατούμενος με χειροπέδες. Τον ξάπλωσαν στο έδαφος, ο ένας τον κλώτσησε στο κεφάλι με την μπότα του ο άλλος τον κλώτσησε στο λαιμό. Πατούσαν πάνω στα χέρια του αδερφού μου που ήταν δεμένος με χειροπέδες. Ο αδερφός μου είπε ότι έχει ακόμα σημάδια στα χέρια του».

Η γυναίκα συνέχισε: «Οι στρατιώτες έσερναν τον αδελφό μου και τον έφτυναν στο πρόσωπο, βρίζοντάς τον. Τον κλώτσησαν και τον χαστούκισαν λέγοντας "Αυτό είναι κρατικό νοσοκομείο" και τον κατέβασαν σε ένα μέρος που δεν ήταν κανείς. Ήρθαν άλλοι τέσσερις στρατιώτες, συνέχισαν να κλωτσούν τον αδελφό μου στο κεφάλι, το λαιμό, το πηγούνι και τη μύτη. Τραυματίστηκε σοβαρά. Αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το λαιμό του».

Ο Mollaahmetoğlu είπε στην αδερφή του ότι "βασανίστηκε" και ότι θα κάνει αναφορά. Η αδελφή του είπε: «Τον πήγαν στο Ιατροδικαστικό Ινστιτούτο (ATK). Το ATK ετοίμασε μια μεροληπτική έκθεση. Δεν έγινε αξονική. Είπαν απλά ότι έπαθε θλάση. Δεν του χορηγήθηκαν παυσίπονα ή φάρμακα. Τον έστειλαν πίσω στη φυλακή και οι φίλοι του είδαν την κατάστασή του. Ήθελαν να τον πάνε στο αναρρωτήριο. Ωστόσο, οι αξιωματικοί στο φυλακή είπαν ότι αυτό δεν είχε καμία σχέση με αυτούς. Ο αδερφός μου είναι τυχερός γιατί θα μπορούσαν να τον είχαν σκοτώσει εκεί».

Η Mollaahmetoğlu εξέφρασε τις ανησυχίες της λέγοντας ότι ο αδελφός της δεν εξετάστηκε και ότι δεν γνωρίζουν αν έχει κατάγματα ή εξαρθρώματα. «Είναι η δεύτερη φορά που βιώνουμε ένα τόσο τρομερό πράγμα. Πριν από πέντε χρόνια, χτυπήθηκε στο κεφάλι με σιδερένιο σκαμπό. Βασανιστήρια συνέβησαν και στο παρελθόν. Αναφέρουμε αυτά τα περιστατικά στην Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (İHD). Κάναμε επίσης αίτηση στο Ίδρυμα Ισότητας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας (TİHEK).

Έστειλα e-mail στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, στις Φυλακές και στα κρατητήρια, έγραψα στους βουλευτές, έστειλα email στις επιτροπές στη Βουλή. Θα υψώσουμε τη φωνή μας ό,τι και να γίνει. Πριν από λίγες εβδομάδες η εισαγγελία ξεκίνησε έρευνα εναντίον μου γιατί με ενδιέφεραν οι φυλακές.

Ως οικογένειά του, θα υποβάλουμε μήνυση κατά των στρατιωτών που συμμετείχαν σε αυτό το βασανιστήριο, της διοίκησης των φυλακών που το νομιμοποιεί, του γιατρού που επέβαλε τη θεραπεία με χειροπέδες και προκάλεσε τα βασανιστήρια. Έχω μία έκκληση προς τους πολίτες: να γραφτούν αναφορές, να σταλούν e-mail, να ζητηθούν οι λόγοι για τα βασανιστήρια».

Το AKP θα χτίσει 36 νέες φυλακές

Τουρκία | 10 Μαρτίου 2022

Ένα από τα πιο ξεκάθαρα χαρακτηριστικά της κατάστασης στην οποία έχει φέρει η κυβέρνηση του AKP την Τουρκία κατά τη διάρκεια της 20χρονης θητείας της με την ολοκληρωτική νοοτροπία της, που ονομάζεται «καθεστώς ενός ανθρώπου», είναι οι φυλακές. Σύμφωνα με το τουρκικό Υπουργείο Δικαιοσύνης, στις 31 Ιανουαρίου 2022, υπήρχαν συνολικά 303.389 φυλακισμένοι, συμπεριλαμβανομένων 38.359 προφυλακιστέων και 265.030 καταδίκων. 289.684 κρατούμενοι είναι άνδρες, 11.823 γυναίκες και 1882 ανήλικοι κάτω των 18 ετών.

Σύμφωνα με τις ποινικές στατιστικές του Συμβουλίου της Ευρώπης για το 2020, η Τουρκία είναι το κράτος μέλος με τον υψηλότερο αριθμό κρατουμένων αναλογικά με τον πληθυσμό του. Ανά 100.000 κατοίκους, 357 άτομα είναι υπό κράτηση. Καθώς η κυβέρνηση καυχιέται ότι θα χτίσει περισσότερες φυλακές, αναμένεται να διατηρήσει την πρώτη της θέση μεταξύ των 47 χωρών-μελών.

36 νέες φυλακές

Για την κατασκευή 36 νέων φυλακών, στο Υπουργείο Δικαιοσύνης χορηγήθηκε προϋπολογισμός σχεδόν δύο δισεκατομμυρίων τουρκικών λιρών -TL- (περίπου 61.000.000 ευρώ) για το 2022, μέσω του επενδυτικού προγράμματος που ενέκρινε ο πρόεδρος Tayyip Erdogan. Πέρυσι δαπανήθηκαν 2.246.000.000 TL από τον κρατικό προϋπολογισμό για την κατασκευή φυλακών.

Μια ματιά στους θανάτους στις φυλακές, τις πληροφορίες που έχουν προκύψει για ασθενείς κρατουμένους, τις αναφορές συγγενών των κρατουμένων και τις περιοδικές εκθέσεις από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθιστούν σαφές ότι οι φυλακές έχουν εκφυλιστεί σε κέντρα βασανιστηρίων στα οποία το δικαίωμα στη ζωή δε γίνεται σεβαστό και εφαρμόζονται απάνθρωπα και εξευτελιστικά μέτρα. Η καταπίεση, η βία και οι παραβιάσεις του νόμου στη φυλακή και την προφυλάκιση σήμερα μπορούν να συγκριθούν με το καθεστώς τρομοκρατίας που εγκαθιδρύθηκε μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου 1980 στη διαβόητη φυλακή βασανιστηρίων στο Amed (Diyarbakir) από τον ανώτερο αξιωματικό Esat Oktay Yıldıran. Εφόσον οι κρατούμενοι τυγχάνουν της ίδιας μεταχείρισης σε διαφορετικές φυλακές, μπορεί να θεωρηθεί πως εφαρμόζεται μια συστηματική πολιτική.

Αυξάνονται τα αιτήματα για υποστήριξη από το IHD

Ανήσυχοι συγγενείς κρατουμένων παραπέμπουν στις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ένα από αυτά τα ιδρύματα είναι το γραφείο της ένωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων IHD στο Amed. Επειδή το ένα αίτημα υποστήριξης ακολουθεί το επόμενο, είναι ένα πολύ απασχολημένο γραφείο.

Ο Şeyhmus Başkan περιέγραψε την περίπτωση του γιου του, Davut Başkan, στην Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο 28χρονος βρίσκεται στη φυλακή εδώ και 12 χρόνια και είχε μεταφερθεί από το Kayseri στο Afyon-Bolvadin πριν από τρεις μήνες. Σύμφωνα με τον πατέρα του, επρόκειτο να υποβληθεί σε εξευτελιστική έρευνα με απογύμνωσηι όταν έγινε δεκτός στο νέο ίδρυμα. Αντέδρασε και ξυλοκοπήθηκε από τους φρουρούς. Στις 22 Φεβρουαρίου, το είπε στην οικογένειά του τηλεφωνικά. Όταν είπε ότι οι αξιωματούχοι τον αποκάλεσαν τρομοκράτη και τον κακοποίησαν σωματικά και τα σημάδια της γροθιάς ήταν ακόμα ορατά στο σώμα του, η σύνδεση διακόπηκε ξαφνικά. Το τηλέφωνο χτύπησε ξανά για πέντε λεπτά. Ο Davut είχε χτυπήθηκε από τους σεκιουριτάδες γιατί περιέγραψε την κακομεταχείριση που είχε υποστεί.

«Φοβάμαι για τον γιο μου»

Ο Şeyhmus Başkan θέλει να υποβάλει καταγγελία κατά του προσωπικού των φυλακών και ζητά από το IHD νομική υποστήριξη. Ανησυχεί για τον γιο του και, παρά την προχωρημένη ηλικία του και τη δική του κακή υγεία, κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να ακουστεί η φωνή του. Η υπόθεση εισήχθη ακόμη και στο κοινοβούλιο από τον βουλευτή του HDP Ömer Faruk Gergerlioğlu.

Όταν τηλεφώνησε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, ο πατέρας είπε ότι υπήρχαν πολλά παράπονα για τη φυλακή. «Φοβάμαι για τον γιο μου. Αν του συμβεί κάτι, υπεύθυνο είναι το Υπουργείο Δικαιοσύνης», είπε ο Şeyhmus Başkan: «Τα παιδιά μας εκτίθενται σε πίεση και βία και δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα θεσμοθετημένα δικαιώματά τους. Ζητάμε μια κοινοβουλευτική εξεταστική επιτροπή που θα βλέπει τα πάντα στη φυλακή με τα μάτια της και θα ακούει τους κρατούμενους».

«Ο Esat Oktay δεν πέθανε»

Ένας άλλος υποψήφιος στο IHD είναι η Remziye Alan. Ο γιος της, Mazlum Alan, κρατείται στη φυλακή της Buca, στη Σμύρνη. Ο 29χρονος έχει καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη και είναι έντεκα χρόνια στη φυλακή. Η οικογένειά του δεν έχει χρήματα και δεν μπορεί να τον επισκεφτεί εδώ και τρία χρόνια. Η Remziye Alan λέει ότι ο γιος της μεταφέρθηκε από το Bolu στην Buca το 2019 κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας που ξεκίνησε η Κούρδισσα πολιτικός Leyla Güven και ότι διαγνώστηκε με καρκίνο του ήπατος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Σχολιάζοντας τις συνθήκες κράτησης του γιου της, η Remziye Alan είπε: «Κατά την τελευταία μας τηλεφωνική επικοινωνία, ο Mazlum είπε ότι αυτός και οι φίλοι του υφίστανται πίεση και κακοποίηση. Παίρνουν μόνο μια κουταλιά φαγητό. Φαίνεται ότι οι φύλακες τούς κοροϊδεύουν. Δεν τους δίνονται οι επιστολές τους. Είπε ότι οι καταγγελίες τους για αυτό αγνοήθηκαν. Όταν έφεραν αντίρρηση, πήραν την απάντηση "Ο Esat Oktay δεν πέθανε (ΣτΜ: Esat Oktay Yıldıran, βλέπε παραπάνω), μένει εδώ". Ο Mazlum είπε ότι έπρεπε οπωσδήποτε να τον βγάλουμε από εκεί. Είναι πολύ άρρωστος. Αν μεταφερόταν στο Amed, θα μπορούσα να τον βλέπω τουλάχιστον μία φορά το μήνα».

Κρατούμενος πέθανε μετά την καθυστερημένη απελευθέρωσή του από τη φυλακή

Αμέντ | 12 Μαρτίου 2022

Πέθανε ο πρώην πολιτικός κρατούμενος Bedri Çakmak. Αυτό ανακοίνωσε η οργάνωση-ομπρέλα των οργανώσεων βοήθειας κρατουμένων, MED TUHAD-FED. Ο Çakmak έπασχε από καρκίνο του στομάχου και δεν αφέθηκε ελεύθερος από τη φυλακή παρόλο που η κράτησή του εγκυμονούσε κινδύνους. Το 2020, υπέστη λιποθυμία στη φυλακή τύπου D του Αμέντ (Ντιγιαρμπακίρ) και χρειάστηκε να νοσηλευτεί. Τότε ζύγιζε μόνο 35 κιλά. Η ποινή του ανεστάλη μόλις πέρυσι.

Σύμφωνα με το MED TUHAD-FED, ο Çakmak εξέτισε 11 χρόνια φυλάκιση. Η αποφυλάκισή του από αυτήν ήρθε ένα χρόνο πριν από τη λήξη της ποινής του. «Αν και υπέφερε από σοβαρές ασθένειες και ειδικός γιατρός έκρινες ότι δεν έπρεπε να παραμείνει φυλακισμένος, η ποινή φυλάκισης ανεστάλη μόνο στα τελευταία στάδια της ασθένειάς του. Η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για τον θάνατό του».

Υπάρχουν 165 άρρωστες γυναίκες κρατούμενες, λένε οι Οργανώσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Σμύρνη | 13 Μαρτίου 2022

Εκ μέρους της επιτροπή Φυλακών του Παραρτήματος της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IHD) της Σμύρνης «Ελευθερία για τους άρρωστους κρατούμενους», η Επιτροπή γυναικών έκανε μια δήλωση ενώπιον της Konak Eski Sümerbank, όπου επέστησε την προσοχή στην κατάσταση των βαρέως άρρωστων φυλακισμένων γυναικών.

«Οι γυναίκες παλεύουν να επιβιώσουν»

Το μέλος της Επιτροπής Γυναικών του IHD, Cemile Karakaya, είπε ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν καταπίεση, βία, παρενόχληση, βιασμό και δολοφονίες σε πολλούς τομείς. Πρόσθεσε ότι ένας από αυτούς τους χώρους είναι η φυλακή. «Οι φυλακές είναι γνωστό ότι είναι τα μέρη όπου το δικαίωμα στη ζωή παραβιάζεται περισσότερο. Οι άρρωστοι κρατούμενοι πληρώνουν το υψηλότερο τίμημα, πεθαίνουν στη φυλακή. Οι γυναίκες παλεύουν για τη ζωή τους και καταφέρνουν να επιβιώσουν με μεγάλες δυσκολίες. Στις φυλακές, οι γυναίκες κρατούμενες βλέπουν ότι οι ανάγκες τους δεν λαμβάνονται υπόψη, ενώ τα θεμελιώδη δικαιώματά τους παραβιάζονται».

«Οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων είναι ατελείωτες»

Σημειώνοντας ότι επιδεικνύονται αυθαίρετες συμπεριφορές ακόμη και για την κάλυψη των ειδικών αναγκών των γυναικών κρατουμένων, η Karakaya είπε: «Οι έγκυες, ηλικιωμένες ή ανάπηρες γυναίκες μπαίνουν με χειροπέδες στο κυκλικό όχημα καθ' οδόν προς και από το νοσοκομείο και το δικαστικό μέγαρο και υφίστανται έρευνες γυμνές, που εκτελούνται συχνά από άνδρες αξιωματικούς.

Ακόμη και γυναικολογικές εξετάσεις γίνονται παρουσία ανδρών στρατιωτικών και οι γυναίκες κρατούνται δεμένες με χειροπέδες. Οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων είναι ατελείωτες στη φυλακή».

165 άρρωστοι κρατούμενοι

Η Karakaya είπε ότι υπάρχουν συνολικά 1605 άρρωστοι κρατούμενοι, εκ των οποίων οι 604 είναι βαριά άρρωστοι στις φυλακές της χώρας και πρόσθεσε ότι 165 από αυτούς τους άρρωστους κρατούμενους είναι γυναίκες και 33 από αυτές βρίσκονται στις φυλακές της περιοχής του Αιγαίου.