The IMRALI POST - Τεύχος 3, 1.3.22 - Μέρος 1

Abdullah Öcalan: Η ελευθερία θα επικρατήσει

Του Reimar Heider | 09 Οκτωβρίου 2021

Ακριβώς πριν από 23 χρόνια, στις 9 Οκτωβρίου 1998, ο Abdullah Öcalan έφυγε από τη Συρία αφού η Τουρκία, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, απείλησε να εισβάλει στη Συρία. Ο Öcalan έγινε ένα από τα πρώτα διακεκριμένα θύματα των παραδόσεων τύπου Γκουαντάναμο, όταν απήχθη στην Κένυα το 1999 και παραδόθηκε στην Τουρκία. Η εισβολή στη Συρία αναβλήθηκε, αλλά σήμερα η Τουρκία καταλαμβάνει μεγάλες εκτάσεις γης στην κατά πλειοψηφία κουρδική Βόρεια Συρία.

Όχι και τόσο γνωστός στον κόσμο το 1999, ο Abdullah Öcalan και το κίνημα που ίδρυσε έγιναν ευρύτερα γνωστοί τα τελευταία χρόνια με την επανάσταση της Rojava και την επιτυχημένη μάχη κατά του ISIS. Κρατείται σε απόλυτη απομόνωση στο νησί Imrali και απαγορεύεται να δεχθεί επισκέπτες, ωστόσο εξακολουθεί να έχει μεγάλη επιρροή μέσω του κινήματος που έχτισε και των βιβλίων που έγραψε στο κελί της φυλακής του.

Ενώ ο σκοπός της φυλάκισής του ήταν η απομάκρυνσή του από την πολιτική σκηνή, ο Öcalan κατάφερε να πετύχει ακόμη μεγαλύτερη προβολή. Στη φυλακή, έγραψε με τόλμη καινοτόμα έργα που τον καθιστούν έναν από τους σημαντικότερους στοχαστές της εποχής μας. Τα γραπτά του στη φυλακή έχουν κινητοποιήσει εκατομμύρια ανθρώπους και ενέπνευσαν μια επανάσταση στη Rojava, στη βόρεια Συρία, ενώ επίσης διαπέρασαν τα στεγανά τείχη του ακαδημαϊκού χώρου και πυροδότησαν συζητήσεις και προβληματισμό μεταξύ αμέτρητων μελετητών και ακαδημαϊκών. Έτσι, αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα ειρηνευτικών και δημοκρατικών αλλαγών στη Μέση Ανατολή και είναι σε θέση να έχει ένα τεράστιο θετικό αντίκτυπο σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η επιρροή του Öcalan συνοψίζεται καλύτερα από τις πολλές συγκρίσεις τα τελευταία χρόνια με διαφορετικές προσωπικότητες, επαναστατικούς συγγραφείς και στοχαστές, καθένας από τους οποίους αφορά σε μία ή περισσότερες πτυχές της επιρροής του. Συνολικά, διαμορφώνουν μια πολύχρωμη εικόνα ενός ατόμου που κρατείται σε απίστευτα αυστηρή απομόνωση από τον κόσμο.

Ο Karl Marx ήταν σίγουρα μια βασική έμπνευση για την επαναστατική αριστερά της δεκαετίας του 1970 και για τον Abdullah Öcalan επίσης. Όταν ο Marx έγραψε το πιο σημαντικό έργο του, Το Κεφάλαιο, είχε πρόσβαση σε μια από τις καλύτερες βιβλιοθήκες του κόσμου και μπορούσε να αλληλογραφεί με φίλους και συντρόφους. Ο Öcalan, ωστόσο, γράφει στο κελί που κρατείται μόνος του και του επιτρέπεται μόνο ένα βιβλίο τη φορά.

Όπως ο Vladimir Lenin, ο Öcalan δημιούργησε μια οργάνωση που έχει αντέξει στη δριμύτερη καταστολή στα χέρια δικτατορικών καθεστώτων. Αλλά έχει από καιρό εγκαταλείψει τα Λενινιστικά μοντέλα του κόμματος, του κράτους και της επανάστασης.

Ο Antonio Gramsci έρχεται γρήγορα στο μυαλό. Όπως ο Öcalan, ήταν ένας εξαιρετικός διανοούμενος του οποίου η σκέψη περιστρεφόταν γύρω από την απελευθέρωση των καταπιεσμένων. Τα πιο διάσημα γραπτά του, τα Τετράδια της Φυλακής, γράφτηκαν σε ένα κελί φυλακής, στη φασιστική Ιταλία. Ο Gramsci πέρασε τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του στην αιχμαλωσία. Ο Öcalan παραμένει έγκλειστος για είκοσι δύο και μισό χρόνια έως τώρα.

Ο Frantz Fanon έγραψε έξοχα για τις ψυχολογικές επιπτώσεις της αποικιοκρατίας σε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές και στους δρόμους προς την απελευθέρωση. Ο Öcalan, ένας μανιώδης αναγνώστης των βιβλίων του Fanon, εστιάζει στην ψυχολογία των καταπιεσμένων, αλλά σε αντίθεση με τον Fanon (και πολλούς άλλους λαμπρούς συγγραφείς) κατάφερε και να οικοδομήσει ένα κίνημα γύρω από αυτές τις ιδέες, που έχει αντέξει σε κάθε είδους επιθέσεις για δεκαετίες.

Ο Öcalan εκδιώχθηκε από τη Συρία την επέτειο της δολοφονίας του Che Guevara, στις 9 Οκτωβρίου. Οι Κούρδοι έχουν συχνά θεωρήσει ότι αυτό ήταν σκόπιμο. Όπως ο Che, έτσι και ο Öcalan, με τις πράξεις και τα γραπτά του εμπνέει τους νέους σε όλο τον κόσμο, και έχουν και οι δύο ζωγραφιστεί με εμβληματικό τρόπο από τον ίδιο καλλιτέχνη, τον Jim Fitzpatrick. Ενώ η επανάσταση στην Κούβα υποστηρίχθηκε από το σοσιαλιστικό μπλοκ των κρατών, η εμπνευσμένη από τον Öcalan επανάσταση στη Rojava δεν υποστηρίζεται από καμία μεγάλη δύναμη στον κόσμο - αλλά λαμβάνει την υποστήριξη του λαού.

Συχνά γίνονται συγκρίσεις με τον Nelson Mandela, οι οποίες τείνουν να εστιάζουν στην αντίστοιχη δημοτικότητά τους αλλά και στο ρόλο του Öcalan σε προηγούμενες και μελλοντικές ειρηνευτικές διαδικασίες. Επίσης, όπως ο Mandela, έτσι και ο Öcalan, έχει γίνει σημαντικό σύμβολο αντίστασης στην καταστολή ενός ολόκληρου λαού αλλά και δημοκρατικών αλλαγών πολύ πέρα από την πατρίδα του. Ο Mandela είχε την ευκαιρία να διαπραγματευτεί μια ειρηνευτική διαδικασία αφού απελευθερώθηκε. Ο Öcalan μέχρι σήμερα δεν είχε αυτή τη δυνατότητα. Όλες οι συνομιλίες που είχε με το κράτος, έγιναν σε καθεστώς αιχμαλωσίας.

Όλες αυτές οι συγκρίσεις έχουν φυσικά τα όριά τους, αλλά δείχνουν ότι ο Öcalan πλέον αναγνωρίζεται από πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο ως ένας σημαντικός θεωρητικός και οργανωτής της επαναστατικής αλλαγής με μεγάλη επιρροή. Ίσως είναι ακριβώς αυτός ο παράγοντας που κρύβεται πίσω από τη δολοφονία του Che Guevara και την απόφαση να παραδοθεί ο Öcalan στην Τουρκία. Η Τουρκία τον κρατά φυλακισμένο με τον ίδιο τρόπο που κρατούσε η φασιστική Ιταλία τον Gramsci. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις υποστηρίζουν τους δεσμοφύλακες αντί για τους καταπιεσμένους, κατηγορώντας τους ως τρομοκράτες, όπως έκαναν με το ANC στο Απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής. Οι συνθήκες του Öcalan προσομοιάζουν εντυπωσιακά με όλο αυτό.

Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι ότι σε αντίθεση με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, ο Öcalan δεν είναι ιστορία. Είναι ένας πολιτικός κρατούμενος που ζει, νιώθει, υποφέρει σε μια ευρωπαϊκή φυλακή που παραβιάζει πολλά ανθρώπινα δικαιώματα, κανόνες και συμβάσεις - πάνω απ' όλα τους «Κανόνες του Nelson Mandela» του ΟΗΕ για τη μεταχείριση των κρατουμένων (ΣτΜ: Οι τυποποιημένοι ελάχιστοι κανόνες των Ηνωμένων Εθνών για τη μεταχείριση των κρατουμένων εγκρίθηκαν από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 17 Δεκεμβρίου 2015 μετά από πενταετή διαδικασία αναθεώρησης και είναι γνωστοί ως "Κανόνες του Μαντέλα", προς τιμή του πρώην προέδρου της Νότιας Αφρικής].

Διεθνείς πολιτικές οργανώσεις και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων καλούνται συχνά να χρησιμοποιήσουν το ειδικό βάρος τους ώστε να υπάρξει κάποια βελτίωση στις φρικτές συνθήκες φυλάκισης του Öcalan και να κερδίσει την ελευθερία του. Ωστόσο, βλέπουμε ότι το διεθνές δίκαιο και οι συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα χάνουν όλο και περισσότερο την ουσία τους και μετατρέπονται σε εργαλεία που χρησιμοποιούνται ενάντια στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των ανθρώπων. Ούτε ένας φορέας ή οργανισμός δεν αμφισβητεί αποτελεσματικά το τεράστιο φάσμα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που η Τουρκία συνεχίζει να διαπράττει κάθε ημέρα.

Μέχρι τώρα, ο κουρδικός λαός και οι φίλοι του ήταν που αντιστέκονταν αδιάκοπα και πολεμούσαν αμείλικτα για την ελευθερία του Öcalan. Σε αυτούς τους καιρούς, η μόνη δύναμη που έχει πραγματικά σημασία είναι η δύναμη του λαού. Είναι αυτή η δύναμη που τελικά θα μετατραπεί στην ισχύ που θα ανοίξει τις πόρτες του İmralı. Και αυτός είναι ο λόγος που και εσείς και όλοι μας πρέπει να συμμετάσχουμε στην εκστρατεία για την απελευθέρωση του Öcalan. Ζητήστε την άμεση αποφυλάκισή του, όπου κι αν βρίσκεστε, έτσι ώστε τελικά «Η Ελευθερία να Επικρατήσει».

Ο Reimar Heider είναι ένας από τους εκπροσώπους της Διεθνούς Πρωτοβουλίας «Λευτεριά στον Abdullah Öcalan - Ειρήνη στο Κουρδιστάν».