The IMRALI POST - Τεύχος 1, 15.2.22 - Μέρος 1

Κάνε τη Λευτεριά να ακουστεί. Κάνε τους να ακούσουν τη φωνή σου.

Σήμερα (ΣτΜ: στις 15 Φλεβάρη 2022, όταν δημοσιεύτηκε το τεύχος) συμπληρώνονται 23 χρόνια από την απαγωγή και τη φυλάκιση του Abdullah Öcalan. Η απαγωγή του Öcalan ήταν μία «διεθνής συνωμοσία» που περιελάμβανε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, του Ισραήλ, της Γερμανίας και της Ελλάδας. Ωστόσο, δεν έχει υπάρξει ακόμη ενδελεχής έρευνα που να ρίχνει φως στις λεπτομέρειες αυτής της συνωμοσίας και τις προεκτάσεις της.

Μετά την απαγωγή του Öcalan, Κούρδοι από όλα τα μέρη του Κουρδιστάν και σε όλο τον κόσμο ενώθηκαν για να αποτρέψουν μερικές από τις επιδιωκόμενες συνέπειες: την εκτέλεση του Öcalan﮲ την διεξαγωγή ενός γενοκτονικού εμφυλίου πολέμου· την κατάρρευση του κινήματος της ελευθερίας. Ακόμη και από τη φυλακή, ο ίδιος ο Öcalan συνέβαλε σημαντικά, με σταθερό επίκεντρο την ειρήνη και την πολιτική λύση στη συνεχιζόμενη σύγκρουση.

Αν και το ιστορικό του τουρκικού κράτους όσον αφορά τις γενοκτονίες και την καταπίεση των Κούρδων είναι γνωστό, τα δυτικά κράτη παρέδωσαν τον Öcalan, αλλά κάλεσαν την Τουρκία να διασφαλίσει ότι ο Öcalan θα έχει δίκαιη δίκη. Η δίκη-παρωδία στην Τουρκία ολοκληρώθηκε με την αναμενόμενη απόδοση της θανατικής ποινής. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECtHR) στο Στρασβούργο έκρινε τη δίκη «μη δίκαιη και αμερόληπτη», βασιζόμενο, ωστόσο, σε τεχνικές λεπτομέρειες και όχι στην ουσία. Έτσι, τα γεγονότα της οδύσσειας που κορυφώθηκε με την απαγωγή του Öcalan βρίσκονται ακόμη στο σκοτάδι και έχουν λάβει νομική κάλυψη αντί να διευκρινιστούν.

Όταν ήρθη η θανατική ποινή, εισήχθη ένα εντελώς νέο επίπεδο απομόνωσης στο ποινικό σύστημα της Τουρκίας: πλήρης απομόνωση, καμία επαφή με δικηγόρους ή οικογένεια και η ισόβια κάθειρξη χωρίς αναστολή - στην πραγματικότητα, μια θανατική ποινή σε αργή κίνηση. Αυτές οι αλλαγές υποστηρίχθηκαν από ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις ΗΠΑ.

Παρά την απαγωγή, την πλήρη απομόνωση σε φρικτές συνθήκες φυλάκισης και την ισόβια κάθειρξη χωρίς τη δυνατότητα αποφυλάκισης, διεθνείς οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν έχουν δείξει ενδιαφέρον. Τα σώματα που δεν μπορούσαν να αποφύγουν την ανάμειξη είτε παρείχαν νομιμότητα στην απομόνωση (ECtHR), είτε απέτυχαν να επιβάλλουν κάποια βελτίωση (Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την πρόληψη των Βασανιστηρίων - CPT).

Για 11 χρόνια, ο Abdullah Öcalan ήταν ο μοναδικός κρατούμενος σε ένα νησί που κηρύχθηκε στρατιωτική ζώνη και το φρουρούσαν περισσότεροι από 1.000 στρατιώτες. Από το 2011 βρίσκονται άλλοι τρεις κρατούμενοι στις φυλακές του νησιού. Όλοι κρατούνται incommunicado (ΣτΜ: νομικός όρος - χωρίς καμία δυνατότητα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο), χωρίς καμία επαφή με την οικογένεια ή τους δικηγόρους τους. Για περισσότερο από ένα χρόνο δεν υπάρχει κανένα νέο από τον Abdullah Öcalan ή τους άλλους τρεις κρατούμενους στις φυλακές του νησιού. Η πλήρης σιωπή των ευρωπαϊκών θεσμών καθιστά τους τελευταίους συνένοχους.

Είμαστε η «Ελπίδα»

Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: ο πόλεμος και η τρομοκρατία εναντίον των Κούρδων ήταν πάντα συγκαλυμμένα και συστηματικά, βασισμένα στα κοινά συμφέροντα παλιών και σύγχρονων δυνάμεων στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ συνεχίζουν αυτή την πολιτική. Με τον κρίσιμο ρόλο τους στη διεθνή συνωμοσία, οι ΗΠΑ μπήκαν σε ανοιχτά και ανεύθυνα πειράματα στην περιοχή, όπως φαίνεται από την τρομοκρατία που εξαπέλυσαν η Τουρκία και η ISIS εναντίον του κουρδικού λαού στο σύνολο του Κουρδιστάν και σε Τουρκία, Ιράκ και Συρία, σε φυλακισμένους ή μη.

Το να περιμένει κανείς κάποια αποκατάσταση από αυτά τα κράτη είναι σαν το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι. Ο θεσμός της ισόβιας κάθειρξης χωρίς αναστολή είναι ένας δρόμος προς ένα αμερικανικού τύπου σωφρονιστικό σύστημα, όπως αυτό ενάντια στο οποίο παλεύουν οι μαύροι στις ΗΠΑ για δεκαετίες. Οι άρρωστοι κρατούμενοι πεθαίνουν, συχνά μετά από περισσότερα από 20 χρόνια στη φυλακή. Συγκροτήματα φυλακών μεγαλύτερα από ποτέ κατασκευάζονται στην Τουρκία, όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Ο αγώνας της κουρδικής κοινωνίας αποδεικνύει ότι μόνο δημοκρατικοί κύκλοι και οργανώσεις μπορούν να αντιστρέψουν αυτό το ρεύμα. Δεν υπάρχει άλλη δυνατή δύναμη.

Η αντίσταση του Abdullah Öcalan και η προσέγγισή του στην αντιμετώπιση ζητημάτων δημοκρατίας, ειρήνης και πολέμου μάς έχουν δείξει πόσο εύθραυστα είναι η τουρκική πολεμική μηχανή και το παγκόσμιο σύστημα, παρά την επίδειξη ισχύος τους.

Η ελευθερία του Öcalan είναι ο μόνος δρόμος για την ειρήνη

Με τη μεταχείρισή τους στον Öcalan, οι δεσμοφύλακες του θέλουν οι Κούρδοι και οι φίλοι τους να πάρουν το μήνυμα: «Δεν θα βγει ποτέ έξω﮲ αποδεχτείτε το και αποδεχτείτε ότι δε θα είστε ποτέ ελεύθεροι». Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη να απαιτήσουμε «Λευτεριά στον Abdullah Öcalan» με λόγια και πράξεις. Είναι η δύναμη των λαών και των γυναικών που μπορεί να καλέσει αυτά τα κράτη να λογοδοτήσουν και να απαιτήσει υπεύθυνες ενέργειες. Αυτή η δύναμη μπορεί να δημιουργήσει μια ελεύθερη ζωή και μπορεί να αναγκάσει αυτά τα κράτη να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αρχές που επιτεύχθηκαν μέσα από αγώνες στο μακρινό παρελθόν: Κάντε τη Λευτεριά να ακουστεί. Κάντε τους να ακούσουν τη φωνή σας.

Το συγκρότημα των φυλακών του İmralı πρέπει να διαλυθεί. Όσοι εμπλέκονται στη διατήρηση της πλήρους απομόνωσης στη φυλακή του νησιού İmralı ενεργούν παράνομα και εμπλέκονται σε έναν συνεχή πόλεμο κατά του κουρδικού λαού.

Καλούμε για άλλη μια φορά όλους:

• να ασκήσουν πιέσεις στους διεθνείς θεσμούς στους οποίους είναι συμβαλλόμενο μέρος η Τουρκία, δηλαδή στο Συμβούλιο της Ευρώπης και τα Ηνωμένα Έθνη, καθώς και σε όλους τους άλλους πολιτικούς φορείς και φορείς για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

• να ασκήσουν πιέσεις στους τοπικούς αντιπροσώπους προκειμένου να απαιτήσουν τον τερματισμό της απομόνωσης.

• να μας βοηθήσουν να πετύχουμε τους στόχους μας: «Λευτεριά στον Abdullah Öcalan-Ειρήνη στο Κουρδιστάν» τώρα.

Διεθνής Πρωτοβουλία "Freedom for Abdullah Öcalan - Peace in Kurdistan"

Κολωνία, 12 Φεβρουαρίου 2022

Α.

ΣτΜ: Όλα τα τεύχη θα εκδοθούν και σε pdf.