The IMRALI POST - Τεύχος 4, 13.3.22 - Μέρος 6

Γιατί η Δύση "καθαρίζει" το πρόγραμμα drone της Τουρκίας;

3 Μαρτίου 2022 | Meghan Bodette

Ένα αρχείο καταστροφής

Φημολογούμενες επιθέσεις τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην επαρχία Σιντζάρ του Ιράκ έχουν δολοφονήσει ηγέτες της κοινότητας των Γεζίντι που αντιστάθηκαν στις γενοκτονικές επιθέσεις του ISIS το 2014 και τρομοκρατούσαν αμάχους που αγωνίζονται να ξαναχτίσουν τις ζωές τους. Τον Αύγουστο

Το 2021, ο διοικητής των Μονάδων Αντίστασης Sinjar (YBS), Said Hassan, στοχοποιήθηκε ενώ πήγαινε να συναντηθεί με τον ιρακινό πρωθυπουργό. Τον Δεκέμβριο του 2021, ο συμπρόεδρος της Δημοκρατικής Αυτόνομης Συνέλευσης Sinjar (MXDS), Merwan Bedel, σκοτώθηκε ενώ διέσχιζε το Xanesor μαζί με τα παιδιά του, δύο από τα οποία τραυματίστηκαν.

Μια πρώτη έρευνα διαπίστωσε ότι, μεταξύ 2017 και 2021, η Τουρκία πραγματοποίησε χτυπήματα ή επιτηρήσεις στο Σιντζάρ σε τουλάχιστον 24 διαφορετικές ημέρες. Τρεις ημέρες υπήρχε επιτήρηση από drones αλλά όχι χτυπήματα. Με βάση αυτά τα δεδομένα, μια έρευνα από το New Statesman διαπίστωσε ότι το 60% των τουρκικών αεροπορικών επιδρομών και των επιθέσεων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο Σιντζάρ προκάλεσαν ζημιά σε πολίτες.

Στο στρατόπεδο προσφύγων Makhmour στο ιρακινό Κουρδιστάν, όπου ζουν 12.000 Κούρδοι πρόσφυγες από την Τουρκία από τότε που τα χωριά τους καταστράφηκαν από τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας τη δεκαετία του 1990, οι επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη αποτελούν επίσης απειλή. Ένα πιθανό χτύπημα τον Σεπτέμβριο προκάλεσε υλικές ζημιές σε σπίτια πολιτών και ένα άλλο τον Ιούνιο, που έλαβε διεθνή καταδίκη, έπληξε ένα δημόσιο πάρκο.

Στη βορειοανατολική Συρία, τα δεδομένα από τις καταγραφές πτήσεων δείχνουν ότι τουλάχιστον 15 άμαχοι έχουν σκοτωθεί σε φερόμενες επιθέσεις τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών τους τελευταίους 6 μήνες. Εννέα από τους 15, συμπεριλαμβανομένων έξι μελών οργανώσεων νεολαίας που σκοτώθηκαν ενώ βρισκόντουσαν σε μια συγκέντρωση στην πίσω αυλή σε ένα σπίτι πολίτη, ήταν σχεδόν σίγουρα θύματα στοχευμένων πολιτικών δολοφονιών - δολοφονήθηκαν απλώς για τη σχέση τους με πολιτικά ιδρύματα κοντά στην Αυτόνομη Διοίκηση.

Και όταν το Αζερμπαϊτζάν, βασικός σύμμαχος της Τουρκίας, επιτέθηκε στην Αρτσάχ το 2020, εκτοπίζοντας δεκάδες χιλιάδες αυτόχθονες Αρμένιους και διαπράττοντας εγκλήματα πολέμου εναντίον όσων παρέμειναν, τα τουρκικά drones έγειραν τη στρατιωτική ισορροπία υπέρ του.

Απολογία για τις φρικαλεότητες

Όταν οι δημοσιογράφοι, οι αναλυτές και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής παραβλέπουν τον θάνατο και τον εκτοπισμό για να επαινέσουν ένα οπλικό σύστημα που δοκιμάστηκε σε συγκρούσεις ενάντια σε διωκόμενες εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες σε ολόκληρη τη Δυτική Ασία, τι λένε πραγματικά;

Η Alison Tahmizian Meuse, στρατηγική σύμβουλος στην εταιρεία συμβούλων DeepStrat, προειδοποιεί ότι οι απολογητές των τουρκικών drones αποκαλύπτουν την υποστήριξή τους σε ένα μεγαλύτερο αποσταθεροποιητικό έργο.

«Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε από το γκροτέσκο cheerleading των τουρκικών drones στην Ουκρανία είναι ότι αυτό δεν είναι υποκρισία. Αντίθετα, αποκαλύπτει ότι ο συνεχιζόμενος αγώνας για το μέλλον αυτής της περιοχής, αν και περίπλοκος, φέρνει τελικά το ΝΑΤΟ και τα συμφέροντά του ενάντια στη Ρωσία και τα συμφέροντά της, με πολύ περιορισμένο περιθώριο κινήσεων για τα κράτη που βρίσκονται στο ενδιάμεσο. Πρέπει να καταλάβουμε ότι το ΝΑΤΟ είναι Τουρκία και η Τουρκία είναι ΝΑΤΟ, και ότι η επίθεση του Αζερμπαϊτζάν το 2020 στη Δημοκρατία του Αρτσάχ, η οποία τελικά ήταν ενάντια στην κυριαρχία της Αρμενίας, δεν ήταν αντίθετη με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ - αλλά μάλλον ευθυγραμμισμένη με αυτά», είπε στο Medya News.

Ο Tahmizian Meuse υποστηρίζει ότι ο ρόλος του ΝΑΤΟ στον πόλεμο του Αζερμπαϊτζάν πρέπει «...να κάνει σαφές στους Αρμένιους, για να μην αναφέρουμε τους Κούρδους, τους Κύπριους και άλλους, ότι δεν είναι απλώς ξεχασμένοι ή θύματα υποκρισίας, αλλά μάλλον ότι είναι αποδεκτές παράπλευρες ζημιές στην εφαρμογή των συμφερόντων του ΝΑΤΟ. Εκτός κι αν μπορέσουν να βαθμονομήσουν επιδέξια τις εξωτερικές τους σχέσεις - όπως έχουν κάνει τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Ινδία και άλλα έθνη - θα είναι τα άγραφα θύματα της πορείας της ιστορίας».

Η Dastan Jasim, διδάκτορας στο Γερμανικό Ινστιτούτο Παγκόσμιων και Περιφερειακών Μελετών, βλέπει επίσης τον έπαινο για τα τουρκικά drones ως σύμπτωμα διεθνούς συνενοχής.

«Κοιτάζοντας το γεγονός ότι ο εφευρέτης του Bayraktar απέκτησε το διδακτορικό του στις Ηνωμένες Πολιτείες και ότι τα διάφορα μέρη του drone προέρχονται από χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Αυστρία, η Γερμανία και πολλές άλλες, το Bayraktar TB2 δεν είναι μόνο μια τουρκική αλλά μια βασικά δυτική ιστορία επιτυχίας. Τα περισσότερα μέρη μπορούν να εξαχθούν χωρίς προβλήματα, το πραγματικό όπλο επισυνάπτεται αργότερα, όλα τα μέρη μπορούν να ισχυριστούν ότι είναι αθώα-και οι κυρίαρχοι αναλυτές, οι δημοσιογράφοι και τα στελέχη του mainstream αποτελούν μέρος αυτού του λόγου», εξήγησε.

Η Jasim υποστηρίζει ότι η παρεμβατική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας παίζει τη Ρωσία και τη Δύση η μία εναντίον της άλλης για δικό της όφελος. «Ο πόλεμος της Τουρκίας συμβαίνει σε πολλές περιοχές του κόσμου - στα Βαλκάνια, την Ανατολική Αφρική, στη Λιβύη, την Κύπρο, το Αρτσάχ και το Κουρδιστάν. Εμπλέκονται ακόμη και στο Αφγανιστάν. Στη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, είναι ξεκάθαρο ότι η Τουρκία απολαμβάνει την έλλειψη δέσμευσης στην τελειότητά της», είπε στο Medya News.

«Ό,τι και να κάνει η Τουρκία, οι εξαρτήσεις της από τη στρατιωτική και οικονομική πορεία της με τη Ρωσία και τη Δύση είναι τόσο ισχυρές που δύσκολα μπορούν να συγκρατηθούν. Είτε πρόκειται για τον πόλεμο στη Συρία, για την ασφάλεια στη θάλασσα ή για τον πόλεμο της ΕΕ κατά των προσφύγων: Η Τουρκία είναι κεντρική παντού... Το ξέπλυμα του προγράμματος drone, επομένως, κατά τη γνώμη μου, είναι το δημοσιογραφικό αποτέλεσμα μιας διαπραγμάτευσης Δύσης-Τουρκίας που αρνείται να δεχτεί το μεγάλο χάος στο οποίο βρίσκεται-και όχι απλά τον κίνδυνο [της μελλοντικής κλιμάκωσης], αλλά τη συνεχιζόμενη τουρκική κλιμάκωση που συνδέεται με αυτό».